كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

اگر خوراكى براى رضاى خدا نذر نمايد و يا اينكه ثوابش براى امام عايد گردد و آن را به زوّار امام و يا به فقراء مى دهد، آيا خود نذر كننده و خانواده اش مى توانند از آن خوراك بخورند يا نه؟

اين با قصد نذز كننده تفاوت مى كند، پس اگر مطلق قصد نموده خوردنش جايز است ولى اگر مقيّد نموده به مقتضاى قيد بايد عمل نمايد.

اگر پدر و مادر فرزند خودشان را از بجا آوردن برخى از عملهاى مستحبّى منع كنند به جهت اينكه عملهاى عبادتى است آيا اطاعت آنها واجب است؟

آنكه از اطاعت آنها واجب است آن اندازه است كه به آنها نيكى (برّ) نموده و رفتار خوبى با آنها نمايد و غير از اين واجب نيست.

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود ( انما اقضى بينكم بالبينات والأيمان و بعضكم الحن بحجته من بعض، فايّما رجل قطعت له من مال اخيه شيئاً فانما قطعت له به قطعة من النار ) الوسائل باب: من ابواب كيفية الحكم و احكام الدعوى) همانا من ميان شما بوسيله شاهدها و سوگندها قضاوت مى كنم و برخى از شما زيركتر از بعض ديگر است، پس هر آنكسى كه از مال برادرش بريده (داده) شود همانند آنست كه قطعه اى از آتش به او بريده (داده) شده است، آيا ما از اين حديث استفاده مى كنيم پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كه آراسته با وحى و عصمت بود امكان دارد كه در جريانى كه به آن شاهد اقامه شده، ولى مخالف با واقع است بر خلاف واقع حكم كند همانند اينكه چهار شاهد عادل به زنا نمودن شهادت بدهند در صورتى كه شاهدها اشتباه نموده اند؟

بلى ممكن است اين، و آن با عصمت منافات ندارد، زيرا كه وظيفه اى واقعى همانا حكم كردن به طريقه اى ياد شده است، بلى خداوند سبحان گاهى مصلحت را در اظهار حق مى بيند روزنه اى باز مى كند كه خطاى شاهدها پيش از صدور حكم معلوم شود.